Corrie l més de agosto de 2012. L trabalho de campo era çcubrir i assinalar todas las cruzes i capelhicas de l Praino. Santo Andrés seguie sendo ua mimória que benie zde mui loinge, de tan loinge que anque yá l camino se houbira perdido, las fondas mimórias de l nino sacristan inda guardában esse ricon mágico.
Síguen uito dançadores bien guapos i spigadotes: quatro tocan castanhuolas, ls outros quatro, palotes.
“…por agora, atama la passada que isso pon-te l zinolho manco a ouliar i nun trai l camboio. Solo te pido ua cousa: nun...
“… habie dous muntones de nabos, un an cada punta de la huorta i la cuorda que ataba las béstias nun era cumprida bastante...