Se hai cousa que ls mirandeses traírun até hoije, además de la lhéngua, fúrun las tradiçones solesticiales. Nun haberá lhugar no cunceilho que nun las tenga, uas más badalhadas, outras menos, mas todas eilhas cun alma i rituales fantásticos que todos ténen proua an bibir para regar las raízes que bénen de tiempos… i quien sabe?!
Manténen-se, ye l que amporta.
Eiqui atrasiado, screbie-se nun blogue de sou nome “L Bolo de l Beiso”. Alhá se cuntában cuontas, fazien-se bersos, amostrában-se dezeinhos… mormente para ninos....
“La reboluçon acunteciu i las ties ganhórun ls sous dreitos. Deixai-me dezir que inda nun son ls mesmos dreitos de ls tius i digo-lo...
Purmeira parte d’ua cumbersa cun Tiu Aureliano Ribeiro, an que mos fala de cumo, por anfluéncia de sou pai, l conhecido tamborileiro Bergílio Cristal,...
