L sol baixo de la fresca manhana d’outonho entra pulas portaladas abiertas que znúdan la carpintaria, adonde l torno de l bielho banco de carpinteiro sigura l cepo que dará un Rei Mago de l presépio an cunstruçon.
L carpinteiro scultor, Tiu Moisés Fernandes, de Cicuiro, arrimou grossa i goibas, afilou la lhéngua e la cumbersa saliu natural cumo l’auga que passa no ribeiro eilhi al lhado.
“Sabeis que se dában las roscas nos casamentos? L miu tiu ganhaba-las todas, corrie muito. Apuis anton, quando bieno a ber l “Nabarrico” –...
ye l Abade de Samartino, Manuol Sardina. Manuol Sardina, de sou nome Manuel Joaquim Sardinha i cun l pseudónimo literairo “Manuel Sardenha” gui abade...
“– You sou la Cabra Cabrés, salto-te arriba i scacho-te an trés!”