Pula purmeira beç neste pequeinho cachico de fala, botaremos eiqui ua antrebista an pertués, mas mesmo que esta lhéngua nun tenga raízes na Tierra de Miranda, eiqui eilha sal de l coraçon mirandés, de ls lhugares i de las bidas de las pessonas de l Praino que eiqui son faladas.
Ye essa boç de l Padre Telmo Ferraz, 95 anhos feitos l més atrasiado, la teçtemunha biba de l tiempo de cunstruçon de las barraiges, filho de las arribas nacido an Breçó, que eiqui mos fala.
Cumo el diç: Eu sou um apaixonado pelas Tierras de Miranda. Eu nem posso ir ao Planalto, sabe? (… … ) Fico comovido … o Planalto Mirandês ficou gravado dentro de mim.
Hoije oubimos la sue boç, mui debrebe la ALCM botará ua reeidiçon de sou lhibro “L Lhodo i las Streilhas”.
“L quelubron” ye ua pequeinha passaige cuntada na purmeira pessona por Tiu Tibério Delgado, ferreiro de Zenízio: “agora bem podes engordar… com essa feijoada!”
”Fraile Juan, bou-te a dar ua adebina i se an trés dies nun fures capaç de me dar la respuosta, mando-te matar. Oubiste bien?”...
"Un Tiu rico tenie un perro que deixou de comer..."