"Quien passaba até demudaba la quelor. Fazie-se-le la alma pequeinha só de oubir an tal çcampado ua respuosta assi. Ye que daba grima! Pula manhana, alhebantaba-se antes de l própio lhaboreiro. Mas nie le pedie la bençon a la probe tie Talbina, que tenie aquel filho na cuonta dun castigo de Dius, nien le daba ls buonos dies al ganado. Corriu al calhas pula sierra arriba, i perdiu-se apuis nua lhadeira".
De Os Bichos, Miguel Torga. Traduçon pa l mirandés: Duarte Martins. Boç: Suzana Ruano
“…quando l assunto son las lhénguas minoritairas, cumo ye l causo de l nuosso mirandés, parece que hai la oubrigaçon de la falar bien...
“Daprende, rapaç, a nun te amportar Se la boca de l mundo de ti marmuriar.” L Bielho, l rapazico i l burro (La Fontaine)....
Amadeu Ferreira fui un amante de la lhiberdade. Biu i bibiu la reboluçon de ls crabos por andrento. De l blog Cumo quien bai...