Manuol Bandarra ye l pseudónimo de Manuel Ferreira, pintor mirandés de Sendin que naciu nua família que, zde mui cedo, s’apuso a fazer muitas “cousas que nun sírben para nada”, a nun ser pul gusto i la proua que dá an fazé-las. Durante l lhargo camino, fazírun cumpanha uns als outros, para nun s’anfadáren a meio, cunta el. Amadeu i Carlos screbien suobre la sue pintura, el para se çforrar, pintaba suobre la scrita deilhes. Mas isso, son cuontas doutro rosairo, cun ouraçones mui cumplicadas de rezar i antender. La sue bida nada mais nun fui a nun ser esto: “cachicos de lhuç arramados an papelicos, que nun sírben para nada…” La sue arte maior ye la pintura de augarielhas que de cierta maneira lo lhebórun a ser galardonado l passado die 10, die de la Cidade de Miranda. Home de poucas palabras, nós fumos a falar cun el nua cumbersa que eiqui deixamos. Bien hábas Manuol por tanta i tan buona arte que mos pon prouistos anquanto mirandeses i mormente tous amigos.
Antrebista de Alcides Meirinhos i Suzana Ruano (ALCM).
Falar an Capa d’Honras, essa guarda, proteçon i agarimo de pastores i buieiros ne ls lhargos eimbiernos de l Praino, sien honrar tamien la...
Carta da la lhéngua mirandesa a su armana la lhéngua pertuesa. Un testo de Aníbal Fernandes cun traduçon de Alcides Meirinhos, ALCM. Glossairo –...
De loinge, ne l paíç que tamien ye nuosso, amóstran-mos puiales lhabados a anfitar rugas mudas i cozinas cumpuostas cun scanhos frius i dízen:...