“Sabeis que se dában las roscas nos casamentos? L miu tiu ganhaba-las todas, corrie muito. Apuis anton, quando bieno a ber l “Nabarrico” – el staba an Pamplona a trabalhar i you tamien, apuis bin a tener l garoto an casa de mie mai – Caramona i Salazar nun deixában passar a naide pa la Spanha. Isto era la PIDE. Apuis l garoto naciu i el bieno, mas nun podie passar. Tubo que passar na raia de Fornielhos a pie, i you tamien, cula barriga grande, passemos por un cerrado que teniemos nos nagonalhos, a passar para Costantin, a pie.”
Antrebista a Marie Stebes, de Pruoba (Maria Esteves, de Póvoa, Miranda do Douro), abril de 2022 – Porjeto Ourrieta las Palabras.
“Habie un tiu spanhol que era cabreiro. Lhougo pula manhana fui-se culas cabras pal termo…” Boç: Suzana Ruano
"Mesmo quando falaba pertués, era a la sue moda: bolbie cuostas i sentie la caçuada cumo baba a scorrir; outros éran mais çcarados i...
“Aquel cura era mui ruin, mui ruin. Nun balie un pataco furado. Habie stado acá uns anhos. Un chapuço dun burro que parece que...