ye l Abade de Samartino, Manuol Sardina.
Manuol Sardina, de sou nome Manuel Joaquim Sardinha i cun l pseudónimo literairo “Manuel Sardenha” gui abade de Samartino. Naciu eiqui a 20 de júlio de l anho de 1841 i tamien eiqui se morriu a 4 de abril de 1911 yá republicano cumo siempre deseou.
Andubo por Coimbra adonde, antre outros, se fizo amigo de Antero de Quental, i apuis por Braga adonde se formou Abade, regressando a la sue tierra. Deiqui screbiu muitos poemas i dalguas cartas a ls académicos de l sou tiempo. Hoije oubiremos la 3.ª carta a José Leite de Vasconcelos.
“Quien apouca ls outros, puode acabar apoucado pula própia sperteza.” "La raposa i la ciguonha", de las fábulas d’Eizopo. De las “Fábulas de la...
“Al redor de l puial acotobelhában-se nun corre, queticos, sintados i prontos a scuitar l que Manuol, marenheiro i nabegador de todos ls mares,...
“Dixo l rei al filózofo: Dá-me agora un cunseilho de l home que dá cunseilho a outro i nun l dá a el própio.”...